Hasan Hejrani: Asgjë e bukur nuk mbulon karakterin e shëmtuar të Raxhavi

Shqipëri, Të drejtat e njeriut, Uncategorized @sq

Por tani, bazuar në fjalët e mia, vrasësit e personalitetit, individualitet, njerëzimit dhe vlerave që emërtohen si dinjitet njerëzor, janë ata që prej vitesh kanë qenë të vetëdijshëm për përpjekjet për të kapërcyer individualitetin pa logjikë dhe dituri. Juve si nuk duhet ekzekutuar. Ju që kryeni ekzekutime ndër më të këqijat çdo ditë. Ju që për shkak të ideve tuaja, i dërgoni njerëzit tuaj larg syve të publikut për të notuar në një vend që as njerëzit vendas nuk e përdorin atë për të notuar dhe i detyroni ata të vriten, këto nuk janë ekzekutime me vdekje?

Asgjë e bukur nuk mbulon karakterin e shëmtuar të Raxhavi

Hasan Hejrani-Tiranë-ueb sajti Të shpëtuarit nga Moxhahedin-e Khalk në Shqipëri- Irani i Lirë

21.11.2018

Me përshëndetje miq,

Unë u njoftova për organizimin e takimit tronditës më 11 tetor në sallën e konferencave në hotel Intercontinental nga organizata plot krenari dhe mercenare Moxhahedin, në të cilën morën pjesë personalitete shumë të rëndësishme në mesin e të cilëve ishte edhe një komunist shqiptar nga partia e Enver Hoxhës, ish diktatorit të Shqipërisë, i cili tani është një adhurues raxhavist dhe po i njëjti individ në rolin e një hetuesi organizativ me një performancë qesharake merr në pyetje sipas diktatit Somaje Mohamedi dhe merr përgjigje të diktuara. Ky njeri udhëhiqte takimin dhe z. Bomdera, i cili ishte një nga personalitetet  shumë humane në OKB, që sigurisht edhe ky tani është bashkuar me grupin që merr paga nga kulti Raxhavi siç janë zyrtarët amerikanë dhe përveç kësaj, po ashtu mbahen disa programe artistike në të gjitha sesionet e rëndësishme për të ardhmen politike të Iranit dhe disa fjalime klishe dhe mikpritëse për mysafirët. Mos të harrojmë të cekim që më e rëndësishmja nga të gjitha ishte tema e takimit në lidhje me Ditën ndërkombëtare të dënimit me vdekje në lidhje me çështjen e dënimit me vdekje Iran.  Natyrisht, autori nuk ka për qëllim të mbrojë ekzekutimet në Iran, sepse sipas bindjes time, në të ardhmen e afërt do të jemi dëshmitarë të heqjes së dënimeve me vdekje në shumicën e fushave, për shkak të rritjes së nivelit social dhe individual dhe të nivelit të dijes dhe ndërgjegjësimit social nga themelet kryesore dhe deri në kohën kur në opinionin publik shoqëria vuan nga hakmarrja dhe eliminimi fizik, atëherë elementi efektiv në reduktimin e krimeve nuk është i vetmi ilaç që bën ndryshimin. Përveç numrit të dënimeve me vdekje në Iran, si shembull mund të shohim që në vitin e kaluar, numri i familjeve viktima që falën vrasësit dhe refuzuan të kërkojnë hakmarrje, ishte 90 %, ndërsa po të njëjtat statistika 30 vite më parë, do të thotë në vitin 1366 tregojnë të kundërtën, ku numri i familjeve që kërkuan hakmarrje ishte 90 %, kurse vetëm 10 % nuk kërkuan hakmarrje. Sido qoftë, dy statistika dhe falsifikimi i këtyre dy pikave kohore në një hapësirë, dëshmon për heqjen e dënimit me vdekje në Iran, si të dënimeve që  bëhen me kërkesë të shoqërisë siç është hakmarrja dhe po ashtu edhe të dënimeve me vdekje që bëhen me kërkesë të pushtetit që sigurisht që është mirëpritur nga opinioni publik falja dhe tani që në asnjë mënyrë nuk është zbatuar, pra kur shqyrtojmë çështjen e mbrojtjes në Iran, kjo reformë nuk është temë që në këtë pikë kohore për shoqërinë si Irani të jetë e pranueshme dhe në disa incidente që vitin e kaluar për fat të keq kanë ndodhur, çfarë tubimi i madh ka ndodhur në vend që sistemi gjyqësor premtoi që sa më shpejt të jetë e mundur dhe jashtë radhës të shqyrtojë këtë dosje dhe sa më shpejtë të jetë e mundur që viktima dhe familjarët dhe të afërmit e tij të dëmshpërblehen.

Por tani, bazuar në fjalët e mia, vrasësit e personalitetit, individualitet, njerëzimit dhe vlerave që emërtohen si dinjitet njerëzor, janë ata që prej vitesh kanë qenë të vetëdijshëm për përpjekjet për të kapërcyer individualitetin pa logjikë dhe dituri. Juve si nuk duhet ekzekutuar. Ju që kryeni ekzekutime ndër më të këqijat çdo ditë. Ju që për shkak të ideve tuaja, i dërgoni njerëzit tuaj larg syve të publikut për të notuar në një vend që as njerëzit vendas nuk e përdorin atë për të notuar dhe i detyroni ata të vriten, këto nuk janë ekzekutime me vdekje?

A nuk është ekzekutim me vdekje ajo që për shkak të linjave tuaja me qëllim për të përfunduar projektin tuaj të martirizimit dhe për të përfituar politikisht znj. Marjam, dërgoni njerëz në Paris për t’i vrarë?

Ekspozimi për vrasje i personave në Ashraf që ne në atë kohë ishim nën okupimin tuaj atje, që me urdhër të organizatës i provokonim irakianët që ata pastaj të qëllonin me armë për të vrarë disa persona, ky a nuk është ekzekutim me vdekje?

A nuk quhet ekzekutim me vdekje ajo që personat të cilët për shkak të moskujdesit shëndetësor dhe diskriminimit tuaj, kanë vdekur?

Por fjalimi im më shumë ka të bëjë me ekzekutimet tuaja personale dhe psikologjike se personalitetin dhe natyrën individuale e keni identifikuar me sauditët.

A është, përveç kësaj, individualiteti i një ideologjie apo rendi shoqëror që thekson vlerën morale të individit, d.m.th. çdo qenie njerëzore ka privatësi fizike dhe psikologjike, bindjet individuale dhe të drejta të tjera themelore që duhet të respektohen në të gjitha rrethanat dhe çdo qenie njerëzore ka një perceptim që mund të quhet identitet personal ose vetë-institucional. Ndërsa ju keni lëshuar gjithçka duke ndryshuar konceptet dhe në një lojë unike tuajën duke vënë emrin e personi në shërbimin tuaj dhe në një udhëtim historik të prapambetur, ju bëni një koncept të brendshëm dhe të jashtëm të individëve që janë baza e identitetit individual dhe kolektiv në fabrikën e revolucionit të Marjam për pastrimin e emancipimit të individëve, në vend të arritjes së një vetë-reflektimi nga personi në një vetë-reflektim kolektiv që përfaqëson një identitet kombëtar dhe kulturor, ku të gjithë bëhen hetues dhe psikoanalistë të njëri-tjetrit deri në psikiatër dhe çështje të tjera. Kush është ai që nuk e di në shoqëri se individualiteti nuk krijon njeriun sipas pikëpamjes psikike dhe ndjenjat, opinioni, emocionet, reagimi dhe fati rrjedhin nga koncepte të paqarta siç janë “pikëpamja e shoqërisë” ose zakonet apo premtimi juaj për vlerat e motrës Marjam, etj.

Në këtë fushë të vlerave, individët jo vetëm që nuk inkurajohen të jenë vetë-reflektues, por shpeshherë shumica konfirmohen vetëm kur marrin pjesë në turma ose kur vlerat tuaja janë në pëpruthje me vlerat e motrës Marjam. Është e natyrshme që në një kolektiv të tillë, bile edhe në raste shumë individuale dhe personale, vendimet merren sipas urdhrave të më të mëdhenjve. Në një kolektiv të tillë, njerëzit e vetëdijshëm, intelektual dhe më të rëndësishmit nga të gjithë, duhet të sakrifikohen në kurriz të dashurisë dhe kënaqësisë së atyre që i rrethojnë.

Rezultati i këtij procesi është i tmerrshëm kur roli emocional i angazhimit kolektiv të jetë shumë më i saktë sesa roli i racionalitetit dhe mendimit dhe në vend të meritave, këtu shihet një diferencë e sigurt për veten dhe të dashurit tuaj ë cilat vetëm duhet t’ju vërtetojnë pas mikrofonit dhe vazhdimisht ju premtojnë ndjenjat e znj. Marjam dhe  Sejed Al Raxhal Al Alamin Masud. Një shoqëri me të meta mentale që vetëm udhëheqësit e dinë çfarë kanë ndërtuar në këto vite. Nuk  i themi këto gjëra për të keq, por ne vetë nuk e dinim se jemi të sëmurë mentalisht dhe kemi probleme.

Dëshmia e fjalimi është kostoja që OKB ka paguar për organizatën Remsa në Tiranë dhe të gjithë njerëzit që janë ndarë nga organizata, vazhdimisht janë në trajtim psikiatrik nga psikiatra të cilët janë trajnuar nga OKB derisa të kthehen në gjendjen normale. Në fillim për ne ishte pak e vështirë të shkonin dhe të trajtoheshim nga psikiatri dhe mendonim se ne nuk kemi probleme, por më pas e kuptuam se gjatë atyre viteve çfarë kishim përjetuar që sigurisht nuk mund t’i përshtateshim realiteti.

Sipas Carl, ai që shikon jashtë, ëndërron, por ai që shikon brenda, zgjohet, punën të cilën ju kurrë nuk e keni bërë dhe për t’a bërë atë keni frikë, për këtë nuk do të zgjoheni dhe bëni të gjitha përpjekjet që njerëzit që janë nën dominimin tuaj asnjëherë të mos zgjohen, për këtë arsye është se ju i shihni ekzekutimet e jashtme dhe asnjëherë nuk jeni të gatshëm t’i shihni ekzekutimet brenda juve.

Ajo që historia ka treguar është se nuk ka diçka më të tmerrshme se njeriu veten ta pranojë si të përsosur dhe që ju e shihni vetën në majë të evolucionit dhe sa keni qeshur me anëtarësimin dhe besimin tonë që kemi pasur për organizatën.

Në përgjithësi, nuk mund të ekzistojë fjala pa liri morale, tani kjo çfarë Lindje e Mesme është që po kalon nëpër mesjetë, që sigurisht Irani ynë është në fund të rrugës së tij çfarë po pretendon organizata juaj me shumë pretendime.

Edhe pse asnjë pajisje kozmetike nuk do të mund të mbulojë personalitetin tuaj të shëmtuar, me gjithë këto mbulime kozmetike dhe qëndrimet politike dhe demokratike që po bëhen të gjitha me paratë e Arabisë Saudite, mos e lodhni veten, mos i mashtroni të tjerët.

Në fund, sipas mendimit tim, reflektimi i kësaj konference që është paraqitur në YouTube nga Organizata plotë krenari që pretendon se ka dhjetëra miliona përkrahës në Iran dhe në të gjithë botën, është interesante se shikueshmëria e saj nuk kalon dhjetëra njerëz. Ju lutemi shikoni shikueshmërinë e kësaj videoje si dhe numrin zero të komenteve të postuara nën këtë video pas 12 ditësh transmetimi.

Ju faleminderit,

Hasan Hejrani

Leave a Reply